Noche Buena
25 min – HD – color – sound 4.1
Artist: Julien Devaux
Visual Effects: Jorge Romo
Sound recording, editing, mixing: Félix Blume
© Julien Devaux 2015
Through the night where only the sounds of crickets can be heard; drumming arise recalling the pre-Columbian past. Suddenly the bells ring as in response to a threat emerged from the past. It is the clash of eras and beliefs. Then fireworks light up the night and the party turns into battlefield. The explosions show up the mountain ridges that surround the village. Calm returns, crickets resume their singing and mingle with a bolero song that comes from the church bell. Then workers dig the earth with shovels possibly to bury the dead? …
Julien Devaux
Shown at Artere-A, Guadalajara, Mexico (curator : Omar Guerra); Laboratorio Arte Alameda, CDMX, Mexico (curator : José-Luis Barrios); Variaciones sobre tema mexicano – Torre Iberdrola – Bilbao – Spain (Curator : Guillermo Paneque); Modos de oír – Ex Teresa y Arte Alameda – CDMX – Mexico (Curator : Carlos Prieto); The Space without Walls, Ghent, Belgium ( curator : Inge Braeckman)
Untitled

Untitled model for Noche Buena
In plaster and expansive foam on a wooden structure with desk lamp and foiler
Noche Buena
Geen lenteregen op de slapen van de nacht, in het
omringende landschap dat als een bed in deze open
lucht plots opgeschrikt wordt. Honden blaffen het waken
wakker. En breken de rust van het zachte wiegen van
natuurgeluiden. Een wankel evenwicht tussen het nu en
de bedreiging van iets wat voorbij is licht op – niet enkel
meer vermoedbaar, maar als een onloochenbare realiteit
gevat – vuurwerk tot ontploffing gebracht. Klokken-
geluid kan niet ontbreken. Herinnering en heden
vermengen het universele geheel van aarde en hemel,
als werden die even in een onmetelijke zwarte verf
gedopt. Lichten seinen beschaving, zodat de sterren
zich verborgen te rusten leggen kunnen. Een radio
wekt tot leven. Kindergeschreeuw. Vreugde of
vrees. Krekels bieden deze keer geen soelaas, maar
wekken de vertroosting van dromen. Aanzwellend.
Een explosie van nacht die als een zomerse hemel
komt verrassen – een muzieklijn en het trommelen uit
een ver verleden. Aarde wordt opgegraven. Omgespit.
Houwelen. Het leven gaat blindelings verder in deze
partituur van tot diep in de nacht. Twee lichamen
verstrengelen zich in elkaar. Ze zuchten even en ergens
in een oerwoud sidderen alle bladeren secondelang bij
een onmerkbare windvlaag die elke opgelegde orde negeert.
Inge Braeckman
Noche Buena
Pas de pluie de printemps sur les temples de la nuit, dans le
paysage environnant qui est soudain secoué comme un lit
dans ce ciel ouvert. Des chiens aboient pour que la veille
s’éveille. Et brisent le repos du doux balancement
des sons naturels. Un équilibre fragile entre le maintenant
et la menace de quelque chose qui est finie s’allume –
pas seulement soupçonnée, mais aussi comme une réalité
indéniable saisie – feu d’artifice explosé. La sonnerie
de cloches ne peut pas manquer. Le souvenir et le présent
mélangent la totalité universelle du terre et ciel, comme
s’ils s’étaient trempés dans la peinture noire infinie.
Les lumières signalent la civilisation, si bien que
les étoiles peuvent se reposer secrètement. Une radio
apporte à la vie. Des cris d’enfants. La joie ou
la peur. Les grillons n’offrent aucun soulagement cette
fois-ci, mais réveillent la consolation des rêves. Crescendo.
Une explosion de nuit qui vient de surprendre comme
un ciel d’été – une ligne de musique et le battement d’un passé
lointain. Déterrer la terre. La creuser. Des pioches.
La vie continue aveuglément dans cette partition de
tard dans la nuit. Deux corps s’entrelacent. Ils soupirent
un instant et tout à coup quelque part dans la jungle toutes
les feuilles tremblent pendant une seconde grâce à une
imperceptible rafale de vent qui ignore chaque ordre imposé.
Inge Braeckman
Project Details
Date: November 30, 2017